We testen de werking van Phenaksin-poeder op kakkerlakken - een experiment met een onverwacht resultaat ...

Tijdens het experiment hebben we het Phenaksin-insecticidepoeder getest op gewone rode kakkerlakken - en het product werkte niet. Vier dagen lang hebben we gewacht tot de insecten, die in een plastic bak met poeder zaten, zouden sterven, maar geen enkele kakkerlak werd vergiftigd.

Bekijk video:

0:08 - Basisinformatie over Phenaksin en de belangrijkste factoren die zijn populariteit bepalen in de strijd tegen kakkerlakken: de tool is goedkoop, gebruiksvriendelijk, betaalbaar in aanschaf en relatief veilig voor mensen. Bovendien is Phenaksin ook gepositioneerd als een handig hulpmiddel om bedwantsen, vlooien, mieren en sommige tuinongedierte te bestrijden.

0:21 - We bestuderen de samenstelling van Phenaksin. In theorie zou het middel vanwege het gehalte aan boorzuur zelfs kakkerlakken moeten doden die resistent zijn tegen andere insecticiden (insecten ontwikkelen geen resistentie tegen boorzuur). Hier moet u echter begrijpen dat het gewenste effect alleen wordt bereikt als het ongedierte zich verwaardigt om het gif op te eten en er niet alleen overheen te rennen.

0:26 - Een ander actief bestanddeel van Phenaksin is het pyrethroïde fenvaleraat.

0:32 – Opmerkingen over het effect van fenvaleraat op insecten. Kan Phenaksin een contactvergiftigend effect hebben?

1:21 - Het mechanisme waarmee boorzuur insecten vergiftigt. Waarom wordt er geen resistentie ontwikkeld tegen deze stof?

2:25 - De concentratie van actieve ingrediënten in het preparaat. De massa van het product in één zak is 125 gram.

3:06 - Plaatsen in het appartement waar het volgens de gebruiksaanwijzing raadzaam is om het product te strooien zodat het insecten effectief vergiftigt.

3:53 - Giet een kleine hoeveelheid Phenaksin in een plastic bak. Tegelijkertijd blijven er poedervrije plekken op de bodem van de container - zo simuleren we de omstandigheden in een gewoon appartement, waarin kakkerlakken slechts af en toe door de faciliteit zullen rennen.Tijdens het experiment gebruiken we minder dan 1 gram poeder.

4:28 - We hebben een paar kakkerlakken in de container gestopt. Ze namen twee volwassenen (vrouwelijk en mannelijk), evenals twee nimfen.

4:38 - We noteren de tijd en kijken vervolgens hoe snel de insecten beginnen te sterven door de actie van het middel.

4:55 - Het vrouwtje is al grondig bevuild in het poeder (wat betekent dat er reden is om aan te nemen dat ze sneller zal sterven dan andere familieleden).

5:47 - We doen een stuk brood en watten bevochtigd met drinkwater in een plastic bak. In de praktijk is het wenselijk om voedsel- en waterbronnen uit het pand te verwijderen wanneer u het product gebruikt, maar in feite is dit thuis vaak problematisch - er is nog steeds wat voedsel en wat water voor kakkerlakken. Daarom simuleren we normale thuisomstandigheden, wanneer er zeker toegang zal zijn tot voedsel en water.

6:32 - Na 12 uur vanaf het begin van de test zijn alle insecten in leven, ze vertonen geen tekenen van vergiftiging. Tegelijkertijd werden alle kakkerlakken vuil in het stof en bevuilden ze het brood ermee. Er is dus contact geweest met het insecticide en we hoeven alleen maar in te schatten wanneer het vergiftigingseffect zich zal manifesteren.

En verder: We gaan op jacht naar kakkerlakken: een lijst met favoriete schuilplaatsen voor deze insecten in het appartement en een paar woorden over "mutante kakkerlakken" uit het riool.

7:16 - Er zijn 24 uur verstreken sinds het begin van het experiment. Alle kakkerlakken in de container zijn levend en actief.

7:28 - We zien hoe het mannetje water drinkt dat bevochtigd is met watten.

7:46 - Twee dagen na de start van het experiment stierf geen enkele kakkerlak in de container.

8:10 - We verwisselen het brood voor verser en bevochtigen het katoen opnieuw met water.

8:33 - 4 dagen zijn verstreken sinds de kakkerlakken in de container werden geplaatst.Ze zijn allemaal levend en ontroerend.

9:02 – Samenvatting: specifiek in het experiment leidde Phenaksin niet tot de vergiftiging van kakkerlakken en had het helemaal geen invloed op hen. Waarom dit resultaat wordt verkregen, is niet duidelijk. Het is mogelijk dat de proefpersonen resistent zijn tegen de werking van fenvaleraat en dat het effect van boorzuur zich niet manifesteerde, omdat de kakkerlakken er niet te veel van aten (plus er was een verzwakking van het effect door de constante consumptie van water door insecten).

9:51 - Misschien is de hoeveelheid insecticiden in het product te laag en is dit niet genoeg om insecten effectief te doden. In de strijd tegen kakkerlakken wordt boorzuur bijvoorbeeld vaak in zijn pure vorm gebruikt (soms wordt het overvloedig gemengd in eigeel), en niet in een concentratie van 0,25%.

10:26 - Is Phenaksin in staat kakkerlakken in een appartement te vernietigen als hij tijdens de test geen resultaten liet zien? Dit is niet uitgesloten, aangezien de insecten in ons experiment resistentie tegen fenvaleraat zouden kunnen hebben, terwijl ze onder andere omstandigheden niet zo'n resistentie zouden kunnen hebben.

10:52 - Er kan ook worden aangenomen dat als kakkerlakken geen toegang hebben tot water in een gewoon appartement, ze zullen sterven aan het vergiftigingseffect van boorzuur, dat deel uitmaakt van Phenaksin.

11:11 - Niettemin is het resultaat van ons specifieke experiment als volgt: Phenaksin werkte niet op de testkakkerlakken (ze werden gevangen door de verdelger in het hostel).