Er zijn niet zo veel mieren die gevaarlijk zijn voor de mens in de wereld. Maar net als bij andere dieren heeft menselijke angst echt grote ogen: angstaanjagende verhalen over moordende mieren zijn echte legendes geworden onder degenen die graag hun zenuwen kietelen op de bank onder de dekens.
Er bestaan echter gevaarlijke mieren. In strikt wetenschappelijke taal worden ze natuurlijk geen "moordenaarsmieren" genoemd, biologen noemen ze anders:
- legermieren van zowel het zwarte continent als Zuid-Amerika
- de zogenaamde kogelmier, waarvan de pijn bij de beet groter is dan bij een matige chemische verbranding
- Australische buldogmieren, wiens beet dodelijk kan zijn voor een gevoelig persoon
- de vurige rode mier, zo genoemd vanwege zijn vermogen om zeer pijnlijk te steken.
op een notitie
Voor personen met een zeer ernstige allergische reactie op insectensteken kan elk van de bovengenoemde mieren een moordenaar zijn. Bovendien zijn geïsoleerde gevallen van verstikking en dodelijke bedwelming van een persoon bekend door de beet van slechts één gewone rode mier! Dit zijn natuurlijk uitzonderlijke gebeurtenissen en daarom is het onjuist om alle mieren dodelijk gevaarlijk te noemen.
Die soorten waar goed geïnformeerde mensen echt bang voor zijn, moeten in meer detail worden besproken.
Leger mieren (siafu)
“Elk levend wezen dat in de weg stond van de colonne of in de zone waar de soldaten binnenkwamen, werd onmiddellijk vernietigd.Met krachtige gebogen kaken grepen de soldaten kevers, rupsen, spinnen, wormen, andere mieren, larven, bosluizen, verscheurden ze en droegen ze in de kolom. Als een grotere prooi tegenkwam - een hagedis, een slang, een muis of een vogel die niet kon vliegen, stapelden de mieren zich op in een zwarte bewegende massa, en al snel hield het dier op te bestaan ...
... De mieren zijn gepasseerd en laten alleen de botten van de ratten achter die proberen te ontsnappen en de kippen vergeten in de schuur ... "
A. Tambiev, Levenswijzen van de planeet
De specificiteit van deze mieren ligt in het feit dat ze geen mierenhoop hebben, maar ze broeden in tijdelijke bivakken gevormd door de werkmieren zelf, elkaar vastgrijpend met hun kaken. Zo'n bivak heeft de vorm van een bal en oogt volkomen chaotisch, maar in feite heerst er een duidelijke orde in. Een deel van hun leven dwaalt een kolonie van dergelijke mieren rond op zoek naar voedsel, waarvoor ze hun naam hebben gekregen.
Soldaatmieren van alle soorten nomadische mieren zien er intimiderend uit: hun kaken zijn groter dan het hoofd zelf en de insecten zelf zijn erg groot - een mierensoldaat heeft een lengte van maximaal anderhalve centimeter. Maar het vrouwtje van de Afrikaanse nomadische mieren is echt enorm: met een lichaamslengte tot 5 cm in de ovipositiefase is ze de grootste van de momenteel bekende mieren.
Het is interessant
Vrouwelijke legermieren vestigen ook een ander soort record: tijdens broedseizoenen kunnen ze tot 130.000 eieren per dag leggen. Een dergelijke vruchtbaarheid wordt bij geen enkel ander insect waargenomen.
Afrikaanse moordenaarsmieren zijn dat eigenlijk niet. Het gevaar van legermieren wordt over het algemeen sterk overdreven. Hun beten zijn inderdaad buitengewoon pijnlijk en kunnen ernstige allergische reacties veroorzaken.In het centrum van zo'n kolonie komen kan tot ernstige beten leiden.
Er zijn echter geen gevallen bekend van menselijke sterfgevallen door legermieren. Bovendien vormen andere insecten de basis van het dieet van deze mieren, en slechts een zeer klein aantal kleine gewervelde dieren sterft eraan - hagedissen, kikkers, vogelkuikens.
Het is interessant
De biologie van sommige vogels is nauw verwant aan het leven van Afrikaanse nomadische mieren (een andere naam is siafu). Het dieet van de ocellated mier bestaat bijvoorbeeld voor meer dan de helft uit insecten die worden weggejaagd door een bewegende kolonie van deze mieren. Het is niet verrassend dat deze vogels het grootste deel van hun leven de kolonies nomadische mieren vergezellen als voedselbronnen.
Dwalende moordende mieren zijn niets meer dan een verzinsel van de rijke verbeelding van de auteurs van avonturenverhalen (Russische bosmieren zijn niet minder bloeddorstig en vernietigen ook actief andere insecten van vergelijkbare grootte), en verhalen over verwoeste dorpen en skeletten die in seconden zijn geknaagd, zijn niets meer dan literaire overdrijving.
Interessante video: Afrikaanse moordenaarsmieren vallen een mannetje van hun eigen soort aan
kogel mier
Deze mieren hebben hun naam gekregen voor de vreselijke pijn van beten: hun gif bevat een van de krachtigste gifstoffen in de insectenwereld - poneratoxine. Acute pijn na een mierenbeet wordt minstens 24 uur gevoeld, waarvoor deze soort ook de naam "mier 24 uur" heeft gekregen.
Voorbeeld video: Mierenwerker vangt een sprinkhaan
Op de speciale Schmidt-pijnschaal bereikt de pijn van steken van deze mieren het hoogste niveau van de vierde en overtreft die van brandwonden en beten van andere insecten.
De kogelmier is een van de grootste mieren in het algemeen: de lengte van het werkende individu is 2-2,5 cm, het vrouwtje is maximaal 3 cm.
Ze leven in Zuid-Amerika, en bij sommige indianenstammen worden ze gebruikt voor een vreselijk mannelijk inwijdingsritueel: een mouw met levende mieren eraan vastgebonden wordt op de arm van de jongen gezet.
Na zo'n test kunnen de handen enkele dagen verlamd zijn, het gevoel verliezen en zwart worden.
Interessante video: moordende mieren in het ritueel van initiatie van de tester bij mannen
Zwarte buldogmieren
Deze mieren zijn vrij groot, maar zonder hun beten zouden ze nauwelijks bijzonder beroemd zijn geworden. Volgens statistieken sterven er in Tasmanië elk jaar meer mensen door beten van buldogmieren dan door aanvallen van haaien, giftige spinnen en slangen samen.
De beet van een zwarte bulldog-mier veroorzaakt een acute allergische reactie bij mensen - meer dan 3% van de gebeten was in een staat van anafylactische shock.
Tegelijkertijd is het nooit mogelijk om van tevoren te voorspellen hoe het lichaam zal reageren op de beet van dit insect: de werkzame stoffen daarin verschillen van die van andere verwante insecten - wespen en bijen - en zelfs een persoon die normaal reageert op bijensteken kunnen het slachtoffer worden van deze mieren.
Het is opmerkelijk dat bulldogmieren evolutionair erg primitief zijn. Misschien komt dit door hun sterke toxiciteit.
Vuurrode mier
Vuurmieren worden over het algemeen als de gevaarlijkste mieren beschouwd. En niet zozeer vanwege het sterke gif en de extreem pijnlijke beet, maar vanwege het vermogen om wortel te schieten in nieuwe omstandigheden, zich snel over de wereld te verspreiden en de stabiliteit van veel biocenoses te verstoren.
Het oorspronkelijke thuisland van vuurmieren is Brazilië, maar op koopvaardijschepen verhuisden deze insecten met succes naar het zuiden van de VS, naar Australië en China. Tegenwoordig wordt er ook ijverig gevochten in de Filippijnen, Hong Kong en Taiwan, maar tot nu toe staat het succes aan de kant van de mieren.
Wanneer gebeten, injecteert een vuurmier gif in de wond met het toxine solenopsine erin. Volgens de Schmidt-schaal is de pijn van de beten van een rode vuurmier dezelfde als de pijn van een brandwond, wat de reden was voor de naam van het insect. Over de hele wereld worden elk jaar enkele duizenden mensen door deze insecten gebeten en vallen er verschillende doden door anafylactische shock: bijna alle gebeten hebben een acute allergische reactie.
Lijd aan de beten van deze insecten en dieren, zowel huiselijk als wild. Naar schatting veroorzaken vuurmieren jaarlijks $ 5 miljard schade aan de Amerikaanse begroting, inclusief medische en veterinaire kosten.
Het is interessant
De rode vuurmier wordt beschouwd als een van de gevaarlijkste invasieve insecten ter wereld: hij wortelt op de meeste plaatsen waar hij met een persoon binnenkomt, en vanwege zijn agressieve gedrag beïnvloedt hij de structuur van biologische populaties op plaatsen van introductie sterk.
Er moet aan worden herinnerd dat alle mieren, ongeacht de mate van gevaar voor de mens, noodzakelijk zijn voor de biocenose waarin ze oorspronkelijk in de natuur leven. Bijna alle mieren zijn uitstekende jagers tegen plantenplagen, en dezelfde verdwaalde mieren ontruimen ook zeer effectief hun bewegingspaden van stervende en zieke dieren. Daarom moeten de concepten "gevaarlijk" en "schadelijk" niet worden verward, en zelfs bijzonder vreselijke insecten moeten worden behandeld als belangrijke deelnemers aan onderling gerelateerde processen in de natuur.
Een interessante video: een spin tegen een grote mier - wie wint? ..
